Podczas budowy domu, często trzeba zadać sobie pytanie, jaki tynk położyć na ścianach i sufitach, gipsowy czy cementowo-wapienny? Najważniejszym kryterium wyboru są przede wszystkim walory użytkowe powierzchni po położeniu tynków.

Tynki cementowo-wapienne są paroprzepuszczalne, więc nie hamują przenikania pary wodnej przez mury. Odznaczają się także dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Układa się je na wszystkich rodzajach podłoży mineralnych w pomieszczeniach dowolnego przeznaczenia. Całkowita grubość warstw powinna wynosić 3-4 cm. Na ścianach zewnętrznych z reguły stosowany jest tynk cementowy, ze względu na większą trwałość i odporność na warunki atmosferyczne.
Z kolei tynki gipsowe są obecnie najchętniej stosowane do tynkowania ścian od wewnątrz. Tynki te uznaje się za produkt zdrowy i ekologiczny. Warstwa gipsu o grubości około 2cm tworzy mikroklimat przyjazny organizmowi ludzkiemu. Pochłania i przechowuje nadmiar wilgoci. Oddaje go, gdy w pomieszczeniu robi się zbyt sucho.

Tynki gipsowe są uznawane za „cieplejsze” od tynków cementowo-wapiennych. Ich współczynnik przewodzenia ciepła jest bardzo niski. Tynki gipsowe pozwalają uzyskać wyjątkowo gładką powierzchnię ścian. Pokryte nimi powierzchnie wykańcza się bezpośrednio farbą lub tapetą. Z uwagi na to że tynki gipsowe mają biały kolor, podczas malowania ich jasnymi farbami, ich zużycie może zostać znacznie obniżone. Tynki te są jednak mniej wytrzymałe pod względami mechanicznymi, nie są też odporne na wodę i stałe zawilgocenie.
Każdy tynk może odpadać, pękać czy też może na nim zakwitnąć grzyb lub pleśń, może się tak zdarzyć jeżeli zostaną popełnione błędy wykonawcze. Dlatego ważne jest odpowiednie dobranie tynku od danej powierzchni oraz jego odpowiednie nałożenie.